Het leven is kort, kies altijd voor de mooie momenten! Deze tekst zag ik op een bordje staan toen ik samen met Rob een weekendje weg was in de Ardennen. Het traject "na chemo" zat erop, en we wilden er samen een paar dagen op uit. Het adres in de Ardennen waar we naar toe wilden gaan , omdat we daar al vaker geweest waren en we er goede herinneringen aan hadden had nog een kamer vrij voor ons. Op vrijdag stapten we in de auto, ik had eigenlijk een thuiswerkdag maar wat the fuck, we gingen op pad. Eerste stop in zuid Limburg met koffie en vlaai en een wandeling door het Limburgs landschap. Vervolgens en route naar de Ardennen naar de Auberge. We besluiten nog een flesje wijn te halen voor de avond bij de Spar. We rijden het parkeerterrein op, de telefoon gaat. " Niet opnemen nu, we zijn weg", zeg ik tegen Rob. Hij kijkt op de telefoon en zegt : " Deze neem ik op", het is Erik. " Is goed", zeg ik , dan doe ik de boodschappen en kan jij Erik spreken. Gewapend met een lekkere fles wijn en hapjes voor de avond kom ik terug uit de winkel. Ik stap in de auto, het telefoongesprek met Erik is afgelopen. Ik vraag aan Rob hoe het gesprek was met Erik. Rob zegt tegen mij: " Dit was het laatste gesprek met Erik, aankomende woensdag stapt hij uit het leven. Hij wilde mij dit persoonlijk vertellen." Ik leg mijn hand op de hand van Rob en ik wil iets zeggen om de stilte te doorbreken zodat hij weet dat ik er voor hem ben. Maar er komt niets uit mijn mond en Rob is ook stil. Ik voel het verdriet van Rob , wetend dat hij zijn vriend gaat verliezen. En ik wil niet aan mezelf denken, maar ondanks dat ik dat niet wil doet het ook van alles met mijn gevoelens. De behandelingen van Erik hebben hem niet kunnen redden, terwijl ik er nog ben en erop moet vertrouwen dat ik weer gezond ben. Dat alle behandelingen die ik heb ondergaan geholpen hebben en dat ik weer beter ben. Maar ik voel dat het leven fragiel is en dat je niets te zeggen hebt over je lot. Dit besef maakt me onzeker en ook bij tijd en wijle bang. Maar het " Carpe diem" en het genieten van de mooie momenten uit het leven, krijgen voor mij nog meer waarde. Eva, jij hebt India bijna verloren. Godzijdank heeft ze het overleefd. Heeft jou dit ook doen beseffen om met de dag te leven en daar zoveel mogelijk van te genieten?
Reactie plaatsen
Reacties